Ýki çeþit gözyaþý vardýr. Biri kanlý gözyaþý,biri de sevda gözyaþý...
Kanlý gözyaþý;,ihanetin,aldatýlmanýn göz yaþýdýr. Düþtü mü bir günlüðün beyaz sayfalarýnýn üstüne, Aðlatýr her baktýðýnda,güldürmez bir gün bile. Öyle bir renktir ki bu renk, Gök kuþaðý bakar… Bakar da aðlar… Aðlar da… ……………
Birde..Birde sevda gözyaþý vardýr. Bu tertemiz bir aþkýn,sevmenin,sevilmenin gözyaþýdýr. Düþtü mü bir günlüðün bembeyaz sayfalarýna, Beyaz bile utanýr,beyaz bile koyu kalýr o bu rengin yanýnda. Baktýkça umutlandýrýr,umutlandýrdýkça aþýk eder bu renk...
Bu renkler kökleridir… Yaþam denilen aðacýn… Kimseler bilmez ve görmez, Senden… Ve benden baþka…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erhan Tuncer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.