Gitme!...

Gitme!…
Ne olur!…
Gidiyorken herkes…
Sen…
Gitme…

Aþýklar,
Bulutlardan sarkýyor…
Yanýyor için için tenhalar,
Kadýn,çoluk,çocuk,
Aþýk,
Ayrým yapmaz ölüm…
Nerde bulacaðýný,
Nasýl geleceðini,
Söylemez…
“Ecel” dersin,
“Olacaðý varmýþ” derler,
“Kader”de karar kýlýnýr…
Çünkü “Kader”,
Hayat arkadaþýdýr,
Ölüm denilen,
Kýrmýzý damlanýn…

Gitme!
Ölüyorken aþýklar…
Sen…
Gitme…
……………

Peki…
Git…
Ama dur…
Bir dakika bekle…
Ne aldýn yanýna?
Aç bakalým beyaz bavulunu…
Hýmmm…
Gözlerim,
Kelimelerim,
Yüreðim,
Aaaa…
Þarkýmýzý da almýþsýn…
Bak bak…
Ellerimi unutmamýþsýn…
Hiii…
Bunlar sana verdiðim sözler deðil mi?
Kýyamam…
Bavulunun en güzel yerine saklamýþsýn…

Sahi…
Ne çok severdin gözlerimi,
Ýyi sakla onlarý…
Dur…
Cebine koyma,
Düþer oradan…
Ellerimin altýnda dursun,
Þimdi ikisini birden,
Umutlarýmýn altýna koy…
Düþmez artýk…

Hadi…
Bekleme artýk…
Kapat bavulunu…
Git þimdi…
………

Dur…
………

Ellerini versene bir…
Madem dönmeyeceksin,bir daha bak bana…
Ýstersen bende geleyim…
Nakþettim seni kalbime,gelme desende seninleyim…


Sosyal Medyada Paylaşın: