Dursan keþke orada hep. Menzilimde kilitli olsan. Bana ýþýk veren bir güneþ gibi, Kemiklerimi parçalayýp iliklerime kadar Bir mýh gibi çakýlý kalsan. Ýstesen de gidemesen. Hýçkýrýklara boðulsan da Ben göndermesem. Öyle uzaklarda ama, Ten teneymiþ gibi sevsen. Ellerini uzattýðýnda deðil. Gözlerini kapattýðýnda dokunsan. Ben de yansam... Ve biran seni geldi sansam. Ya da kendimden gidip Beni senin sevdanýn koynunda bulsam. Doyamasam sonra. Hem de hiç doyamasam... __________Murat Bulut
Sosyal Medyada Paylaşın:
ŞairKalfa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.