Ben aþýk oldum, Deli divane, kör kütük, gözü kara. Kalbim aklýma dur dedi. Doyasýya yaþansýn bu aþk. Acýsýn, sancýsýn, kanasýn. Ama; yine de yaþansýn. Vursun öldürsün yine de, Kalsýn çeksin gitsin yine de, Yine de yaþansýn bu aþk.
Aðlatsýn, kýrsýn, üzsün Bozsun düzeni , devirsin yine de, Sevsin sevmesin yine de, Yine de yaþansýn bu aþk. Aþk kötüsün, zalimsin, Sevdiðimsin sen. Her þeyden herkesten çok.
Varsýn olsun yaþansýn bu aþk. Ötesi berisi olmasýn. Aldýðýný alsýn götürsün yine de, Gözlerime baksýn ya da sussun sadece, Sarýlsýn ya da hiç dokunmasýn isterse, Ama yine de yaþansýn. Kal desin ya da çek git, Saplasýn en keskin býçaðýný, Ya da sev desin böylece, Olabildiðince olsun.
Bittiði yer son nefesim, Öldürsün isterse. Ama yine de yaþansýn, Yine, yine de yaþansýn bu aþk.
EVRÝM ERTEKÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
evrim.ertikin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.