ölsem

Sana bu mektubu
Bozkýrlarýn bilmediði denizlerden uzak
Kýrk yýl odun taþýyan
Yunus’un diyarýndan yazýyorum
karanlýðýmý boðan mavi bir akþamüstü




Yýldýzlarla hemhal
Tanrý’yla baþ baþa
Bir taþra kuþu kadar özgür
Kýrýk þehrimin kadýný
Seni düþünüyorum




Kalbinin kafesinde çýrpýnan ben
Varlýk ve hiçlik sarkacýnda
Van Gogh ‘un günebakanlarýnýn
Solgun yüzüyle yazýyorum
“hüzünlü dönemeçler”




Dar sokaklarda sýkýþan rüzgârým
Kendime esiyorum
Yalnýzlýðým ipi kopmuþ bir uçurtma




Bir Rumeli türküsü çalýyor radyoda
Seni sarýyor hüznüme
Ýstanbul kokan saçlarýný özlüyorum




Kaç demdir
yel deðirmenleriyle savaþan don kiþot’um
Gülüyor hayallerim bana




Keþke diyorum
Ashab-ý Kehf misali
Uyutsa beni de Yaradan
Sonra
Sonra yokluðuna uyansam
Alýþsam bir türlü alýþamadýðým sensizliðine




Yolunu bulan bir karýnca olsam
Býraksan ellerimi

Artýk ölsem







çok kýymetli seçici kurulu’na ve sevgili edebiyat defteri aileme sonsuz þükranlarýmý sunarým.





gönül gençyýlmaz


Sosyal Medyada Paylaşın: