hep taze çayýn tadýyla mutlu olacak deðiliz ya
bazende bayat yanýyla yaþayýp hayatý
iki kiþinin demli acýsýyla anlamak gerek aþký
...
kimliði saklý hayatla
uðurlanmýþ zamana bakýyorum
kalabalýk caddelerin en uðrak yerinde
tebessüme meyil çocuklar kavga açarken
duvarlara terkedilmiþ aþklar
son gayretle hayata tutunuyor
ulu orta baðýran rüzgarýn
derme çatma serinliði
denizin kýyýsýna baðdaþ kurmuþ
Ýstanbul
kalabalýk içinde
bin yýllýk yalnýzlýðýný büyütüyor
takvimden bir ömür daha düþtü
insanlar dýþa vurduðu mutluluðun
içteki kývranýþýyla kanýyor
farklý þehirlerde
egzoz soluduðum ölümsüz anýlar
ciðerlerime doldurduðu grilerle geldi
saðýmda
çiçekleri anonim bir þiveyle satan çingene
solumda
yoksulluðu alkole meze yapmýþ balýkçýlar
sarkmýþ bulutlarýn güftesiyle
yarama basan sevgiliyi besteliyorum sessizce
aslýnda küçük ihtilaller istememiþtim
aðrýtan ama kocaman devrimler düþlemiþtim
hep sonsuza saklanamayýz ki
bir gelen olmalýydý
geldiði yolun kuþlarý
kirpiklerinin aðustos böcekleri olmalýydý
aslýnda adamlýðýma yakýþýr aðlamayla
hüzünlü ezgilerde söyledim
çýplak þiirler astýðým gecenin gözlerinde
ahlar sardýðým sevgiliyi özledim
fotoðraflarýn lal gölgeleri vururdu pencereye
camýn buðusunda bir kadýnýn düþlerini çizerdim
ve baþýmý dizlerimin arasýna aldýðým yalnýzlýkta
üstü baþý kirlenmiþ hayalleri
tozlu yitirilmelere kaldýrdým
anlatamadýðým masalýn
mutlu bitmeyen sonunda kayboldu aþk
yüreðimin cüzdanýna def edilmiþ saçlarla
ellerimin arasýndan kayýp gitti apansýzca
sonra
unutulmaz günler topladým zamandan
giyindiðim her saniyesine sevgili düþledim
düþlediðim her aný onda sevdim
saklanýþým ardýmda býraktýðým geçmiþ deðil
gelecekten beklediklerimin ölmesindendir
þimdi kasým doðurmuþ kentin ayaklarý üþüyor
incecik bir keman sesi rüzgar
gözlerim kapalý soluyorum yaþamý
ah duvarlar
duvarlarda berduþ soðuk
ve göðsümün ortasýnda hazan
býrakýn dökülsün sevinçleri
aðýr tahribatlar içeren yaðmurlar istememiþtim
oysa gözlerimin deliliði kýzýl ýslak
býrakýn kederiyle sarsýlsýn sol yaným
teorik bakmayýn bana
pratikte acýtsýn gözleriniz
cümleler kura kura
kuralsýz artýk þiir
yasadýþý bir kent göðe çektiðim
karþýsý kaldýrýmý acý Ýstanbul
güzün kar toplayan yarýnlarýyla aþk
pencerenin önüne yýðýyor gece kuþlarýný
son bir tütün kaðýdýnda
karanlýða açýlýyor gözlerim
usuma yatmýþ sevgili
ve deniz fenerinin
kýrpýþan renkleri geriye kalan
hüzzam kesiði piþmanlýklarým
herkes gitti
ben kaldým
merhaba
þiir bitti
ben bittim ...!
resmi çizen elif yaþam arkadaþýma teþekkürle...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.