Karanlýðýn büyüsüne kapýldý kalemim
Kâðýdýn üzerinde bir balerin misali
Sanki en güzel dansýný sergiliyor
Bakalým bu sessizlikte neler anlatacak
Aþký mý anlatacak en yalýn hali ile
Sonbaharýn taþýdýðý hüzünden mi bahsedecek
Herkesten gizlediðim gözyaþlarýmý mý konu alacak
Yoksa o çok sevdiðim yalnýzlýðý mý anlatacak
Her nedense ara ara duraksýyor
Sanki yazacaklarýndan pek emin deðil
Korkusuzdur bilirim çekinmez yazarken
Ýnanýr kalemin kýlýçtan daha keskin olduðuna
Her durak da bir hüzün gizleniyor
Mürekkep aðlamaklý izlerini býrakýyor kâðýda
Yaþanmýþlýklarýn hangi birine üzüleceðine kararsýz
Son günler acýlarýn bulutlarý ile örtülmüþ
Aðlaþa mý pazarda eþinin yanýnda vurulan yiðide
Aðlasa mý sokak ortasýnda katledilen üç fidana
Aðlasa mý ilahlaþtýrýlan bebek katiline
Aðlasa mý taktiri ilahi diyerek kömüre gömülen civanlara
Yoksa
Aðlasa mý dur demeyenlere kanan bu zavallý halka
Sus desem biliyorum susmayacaksýn kalemim
Ezelden beri inatçýsýndýr canýný sýkan konularda
Yaz o zaman hadi yaz
Hani sokaða dökülen insanlar nerde
Üç fidan kesildiðinde üç maymunu oynayanlar
Bir ermeni öldü ayaklandýnýz
Ekmek alýrken kaza kurþununa kurban gitti yavru yakýp yýktýnýz
Uzak ülkelerde bir Rabia öldü
Baþ bile sergiledi gözyaþlarý ile teatral becerilerini
Söyleyin neredesiniz canýmýzdan canlar giderken neredesiniz
Yok, kalemim düþ parmaklarýmdan düþ
Ne sen yaz bu acýyý
Ne de ben gömüleyim hüzün denizine
Bu devran böyle gelmiþ böyle gider
En iyisi gel susa bürünelim kalemim ….