SEVMEKTEN YORULDUM
SEVMEKTEN YORULDUM
Hayat yordu beni, sen yordun beni.
Sana söz söylemekten yoruldum.
Seni unutmam için Allaha çok dua ettim ama
Hiç birini kabul etmedi.
Þimdi kendi halimde öksüz ve yetim,
Aþk yaktý yýktý beni,
Sevmekten gerçekten yoruldum.
Yüreðim beni dinlemese de.
Seni yüreðimi terk edip gideceðim.
Ýster yýrt ister yak benden kalan anýlarý.
Bu ayrýlýk bana ölüm getirir.
Senin kollarýna sýðmayan tenim,
Býrak kara toprak kucaklasýn aþkla sevdayla.
Belki gerçek aþký orda yaþarým..
Sende severdin eskiden beni.
Bir gurur uðruna aþkýmý yýktýn.
Suçumu söylemeye dilin varmadý.
Bir suçum vardý seni sevmekti.
Allah da biliyor kulu da bunu.
Sadece sen göremedin.
Hani bizim sevdamýz buzlarý eritirdi.
Ateþ olur yakardý, daðlarý kaldýrýrdý.
Senin beni atmakmýþ maksadýn, anlamadým.
Sen atmadan ben gidiyorum.
Yine son nokta bana kaldý..
Sevmekten yoruldum.
Unuttum aþký sevdayý!
Usulet Güner
Sosyal Medyada Paylaşın:
Usulet Coşkuner Güner Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.