Soma,Ermenek kana bulandýðýnda, ceset çiçekleri açar kömür ocaðýnda, koku yayýlýr bütün diyarlara rant ,rüþvet çarký öðütürken güneþleri sessizlik sesinde boðulurken dimaðým arý kuþlarý gibi durmadan çarparken kalbim, nektara ulaþmak isteyen dilim acýyla yanar hiç bir lezzet getiremez aðzýmýn tadýný, burnum dünyanýn kokuþmuþ kokusuyla helak olurken, sýrýtýr masklaþmýþ suratlar, üzüntüden,elemden ,adaletten bahseden timsah soyu gözyaþlarýný akýtýr her ölümle cesetleri sindirirken, yenenler usanmadan göz yaþlarýna inanýr, sen inanmaya devam ettikçe daha çok ölürsün, Madenlerde ceset çiçekleri açarken, yok olmuþ koku duyan misk zanneder bunu amber tatlýsý gibi sunulan her þey insan beyninden bir tatlý, zevkini çýkarýrken, gerçek duyun açýldýðýnda belki , etinin,kanýnýn ,çocuðunun ,karýnýn ,dostunun ceset daðlarýný,mezbahalarý görürsün, yamyamlarýn danslarýný,esriklere boðuluþunu görmezsen sen bilirsin zaten.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Keskinkalemzaman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.