bengisu

’’ kim vurduya gitmiþ olamaz aþk
güne uyandýðýnda topraðýmýz ’’




ve sen gidiyordun
titreyen bir günde
ben kalýyordum
köle pazarýnda kimsesiz



çünkü yapraklar en çok üzüldüðü yerden kopuyordu
çünkü büyük yalnýzlýklar umudun kýrýldýðý yerden geliyordu



yaðmursa yine yaðýyordu
su taþkýný
sel baskýný
seve seve boðuluyorduk



çünkü biz kadere inanýyorduk
çünkü böyle diziliyordu merdivenler üst üste
her basamak bir öncekinden kaygýsýz ve rahat



kýsma sesimi
gökyüzünden bir kuþ uçtu kalbime
ninniler dinleyeceðim daha anamýn aðzýndan
solup gidecek kederi sonbaharýn
yaslandýðým buz gibi duvarlardan ayrýlacaðým



doðmadan ölmenin acýsýna aðlamayacak gözlerim
bu kasým doyacaðým adamakýllý



yani kal
ben sana inanmayý seçtim
göðsünden koptuðum günde dirileceðim


Sosyal Medyada Paylaşın: