PARA İLE YATANLARA
Ey Ademoðlu bak, tüm sevdiklerin seni býrakýp gitti,
Vezirde olsan padiþahta, hükmün buraya kadardý, bitti.
Hani karýn, hani çocuklarýn, dostlarýn nerde?
Çok göçüp giden gördük, ibret almadýk hiçbir seferde…
Topraktan geldik, toprak olacaðýz, bunu herkes biliyor,
Ne zaman ecel kapýyý çalarsa, o zaman imana geliniyor.
Ey Ademoðlu bu dünya kime kaldý ki sana kalacak?
Elbet bir gün Azrail gelip, seninde canýný alacak…
Bir ömür ki bu, bütün daðlar karlý, yollar dumanlý,
Ecel geldiyse kapýna, hazýr mýsýn diye sana sorar mý?
Herkes sana sýrtýný dönsede, kara toprak kucak açar,
Ölüm gelip çatýnca, ruh bedenden kopar, buhar olur göðe uçar…
Bir ömür ki, hoyratça harcarýz, hiç düþünmeyiz sonunu biz,
Hep yaþayacaðýz sanýrýz, ölümü düþünen kim, hangimiz?
Bu þiir benden hediye olsun , aþkýný, sevgisini satanlara,
Sevenleri sýrtýndan vurup, para ile yatanlara…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.