Sen, ellerde aç bahar olup ben kokunu ezberlerim düþlerime giydirerek deðmediðim gölgeni yâr
usulca hatýrlat kendini, olur da unutursam seni,
küçük bir okyanus ol , beni balýk edip kucaklayacak kadar ...
...
Ezbere bir hayatý didik didik ederek Son nefes vuslatýný arar çile çekerek Bir sese bin bir sitem, bin bir acý ekerek Ayrýlýða canýný karar durur bu gönül
Kararan bahtý bile gülümser arkasýndan Sýyrýlmýþ tümden adý, dertlerin deryasýndan Her acýyý yaþamýþ, her kahrý en hasýndan Kendi etini kendi, yorar durur bu gönül
Ýlmek ilmek dokunmuþ kulaðýna yazgýsý Affa sýðmaz, içinde soluklanmaz çizgisi Yýkýlan her hayali soðuk ölüm ezgisi Mevsimsiz yaprak gibi, kurur durur bu gönül
Her gün ayný notadan, her an ayný nakarat Bir nebze dermaný yok, bir gün görmemiþ rahat Her düþü kabus olmuþ, her duygusu cerahat Suçunu, günahýný sorar durur bu gönül
Derinlerde boðulur ne ummuþsa dünyada Katmer katmer sarýnýr, buz tutturan hülyada Ýçinde onmaz yara, mahpus düþmüþ deryada Rahe ile zýrhýný, yarar durur bu gönül
Gülþah Gayret Tekirdað
/
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşah Dağlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.