Seni Sevmek / II

- Bir kibrit aleviyle kenti ateþe verip
Yangýnlar ortasýnda donmaktýr seni sevmek…-

Seni sevmek, ateþe kor taþýyan çýranýn
Bir kardelen hüznüyle buz tutup yanmasýdýr.
Çoktan uykuya dalmýþ eski bir hatýranýn
Bir ney fýsýltýsýyla tekrar uyanmasýdýr.

Seni sevmek, “ol” denen anda arafta kalmak
Kalûbelâdan beri can bilmek nefesini.
Cennet hangi yandaysa diðer tarafta kalmak
Cehennemde yanarken ödül saymak sesini.

Seni sevmek, her gece gurbeti yudumlayýp
Annesine kavuþan bir çocuk çýðlýðýdýr.
Kirpiklerinden sýzan þerbeti yudumlayýp
Damlaya teslim olmuþ denizin sýðlýðýdýr.

Seni sevmek, bir kavmin göçünden vazgeçmesi
Dizlerinin dibinde kalmasý on beþ asýr.
Meleklerin avcuma konup zemzem içmesi
Tek kiþilik bir efsun, hiç dillenmemiþ bir sýr.

Seni sevmek, gecenin yakamoz sarhoþluðu
Yýldýzlarýn denizle imzalanmýþ aktidir.
Umudu müjdeleyen tan yerinin loþluðu
Bir sabah ezanýna sýðmýþ huzur vaktidir.

Seni sevmek, güneþe vurgun þafak zamaný
Gözlerimi okþayan ufuk çizgisi bazen.
Bazen tövbekâr bir düþ, bazen nifak zamaný
Bir sarhoþu aðlatan sevda ezgisi bazen.

Seni sevmek, aynada gördüðüm yüze bakýp
Kudretini yeniden anlamak Yaradan’ýn.
Kimliðimi sahipsiz bir yetime býrakýp
Yelkovan suretiyle sahibi olmak anýn.

Seni sevmek, þairin þiire doymamasý
Ýsmini her bakýþa yazmak istemesidir.
Yitirdiði yýllarý topraða koymamasý
Mezarýný gönlüne kazmak istemesidir...


Yavuz Doðan
Beylikdüzü

Sosyal Medyada Paylaşın: