kaçýrdým yine son sevda trenini
sevmez yüreðim senden baþka birini
unutmam mümkün mü gözlerini
kazýdým yüreðime isminin her harfini
yalnýzlýðýma sýrdaþ ettim geceleri
gelirsin diye kapým yarý aralýk
bohçamý derledim kapý arkasýnda hazýr
arkama bakmadan seninle gitmeye hazýrým
meçhul olan o yolda birlikte yürümeye
dönmesen de gittiðin yerden
bir nefes gibi olacaðým yanýnda
en zor anýnda
ayrýlýk elbisesi biçme aþkýmýza
ecel bile ayýramaz bizi
olmasa da bu dünyada
mahþerde buluþuruz
suskunluðum içimde kopan fýrtýnanýn habercisidir
çýldýrtma beni çýkmazlardayým
aç telefonu çalsýn yeter bana
bakmasan da
iyiyim de...döneceðim de
ihtiyacým var sana
ümitlerin bittiði yer de yaþamda sonlanýrmýþ
geride sadece anýlar kalýrmýþ
ve bir de sararmýþ resim
býrakma ne olur beni tek baþýma
yer gök þahit bak gözyaþlarýma
itme beni sensizliðe
dayanýlmaz sevgisizliðe
buz daðý olsaydý erirdi þimdiye kadar
içimdeki ateþin bak hala sönmedi
sarýyorum sensiz günleri hep geriye
özlemlerim belki diner diye ...
Refik
02 .11 .2014
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.