ÇEKİN GÖLGENİZİ ÜSTÜMÜZDEN…
AZAP
ÇEKİN GÖLGENİZİ ÜSTÜMÜZDEN…
gölgeni bile al üstüne ve çek de git
ketum duygular sarmadan bedenleri
zira dondurur yüreði mevta
üþüyorum demeni de istemem çaresiz
inanýn olsun ki Türk uyanýrsa sende baþlar titreme
zaman vaktinden önce sizi götürmesin sonra mezara
ne desek de hayat bu iþte
ne renkte olursa olsun yortusu
hiçbir þey deðiþmiyor
budur da iþin doðrusu
burasý bir imtihan yerinin deðil mi ki bir kurgu su
daha gitmediniz mi sizler daha
bir kez daha söyletmeyin ha
çabuk ol bari treniniz kaçacak nerdeyse
ecelin geliþ yolu meçhuldedir belki de gelir aniden
kovalamayýn sakýn kaderinizi
o sizi bulur nasýlsa
býrak ta git bizleri dönelim iþimizin baþýna
kýrmýzýsý yeþili mavisi moru ve sarýsý
Hepsinin yolu tek renge akýp ta gider baþý sonu çýkar tasý
onun için geçmez bir türlü þu karýn aðrýsý
önce ateþ salar küle döndürür sonra kömür karasýna bular herkesi
kývrým kývrýmdýr bu uzun yolun menzili
baþý döndürüp de durur
hep gece den aldýðý için rengini
önce yolu þaþýrtýr sonra da kývrým kývrým kývýrýr
aha günah küreðim hazýr yaný baþým da
kazmalara da bir sap lazým ama
berk bir ruh çýkýyor boðazýmdan
canlar eriyik halinde sarkýp duruyor kayalardan
bir uyansalar ya ah bir uyansak ya
gönüller bir kez daha yanýp kokmadan
uyansam da uyansa da pasýmýzý silsek hep birlikte
aþýnýp dururken þaþkýn þapþalak gönüller
gönüllere bir ah düþer ok gibi výzýldayarak
çekip de gidin artýk
amansýn hastalýðýnýzla birlikte
sakýn ha bir daha girmeyesiniz rüyalarýmýza
uykuda yakalamayýn gecelerimizi bir daha
her kim ki döneklik ettiyse
inan ki dünyayý versen de doymaz
bil ki mertlik sürter yerde kýçýna vursan da týnmaz
ne yer ne de içer kafir nifaktan hiç geri de kalmaz
yol ve yordam tanýmaz raconu nifaktan geçer
akýllýsý da bir aptalý da aynýdýr hep satýlýk kiþiliði seçer
en kuytu köþelerden bile gidin ta uzaklara
kokmamalýsýnýz bir daha
dini imaný olmayan varlýðýnýz lazým deðil bize
kavram kargaþasýný yaþatmayýn bizlere ki
kýrýþmasýn bir daha kurtla kuzu
bir kozunuz varsa bizle içimizde durmayýn gelin de çýkýn karþýmýza
dut yemiþ bülbül gibi sus payýna boyanýr
ne gülü tanýr ne de dikeni
iþi gücü garibin sýrtýna yükler ondan gelir utanmazlarýn parsasý
hepte gözümüze batýp durur kafirin yongasý
giderken unutmayýn sakýn ha
kirli sepetinizdeki leþlerinizi
aha bak
gücü bitmiþ bu millete atýðýnýz taþlarýn
sakýn ha þaþýrmayasýn
dýþarý çýktýðýnýzda akýllanýr bu millet
sizde yolunuza çýkan ilk ülkede yaktýðýnýz bedenlerde
yeniden uygularsýnýz caniliðinizi
ayak izlerinizi de silin hiçbir iziniz kalmasýn bizde
çöp kutularýnýzda ki çöplerinizi de
boðazýnýza týkamayý sakýn ha unutmayýn
ve illa ki
insan müsveddesi kokulardan arýnýp kabuk deðiþtirsin vataným…
(01.11.2014) AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.