Ruhumun derinlerine azýlý cümleler birikmekte yine. Düzen düþmaný bir þiire sarmakta gökyüzü. Hep bu kancýk hava, hep bu kaný bozuk havalar yüzünden. Kýþ bitti ama hala kýrmýzý karlar yaðmakta yurduma... Berkinim! Kara gözlü çocuðum! Cevap ver ey umudun fidaný! Ölü mü sanarsýn yoksa þu küçük bedenini? Üç mevsimdir kulaklarýmda soluk alýþýn. Üzülme sakýn oralarda. Biz burada nefessiz kalmýþ deðiliz. Öfkedir bizi de ayakta tutan. Dokuz aylýk uykudan uyandýn kardeþim ve bu da ikinci doðumun sayýlýr senin. Gün be gün baþaklaþmakta buðday ve baþaklaþdýkça Berkin’leþmekte ekmek! Yürüyün yoldaþlar yürüyün! Gün cemrenin günü deðildir artýk., Çorak topraðýmýza düþen kavgadýr gayrý.
www.gunayakturk.com
Sosyal Medyada Paylaşın:
günay aktürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.