ANNE

Anne dýþarýsý umulmaz bir soðuk
Üstelik yaðmur yaðýyor
Gözlerim’den þimþekler çakýyor
Anne beni hiç sevmedin mi?
Kollarýnda ki, sýcaklýðý özledim
Hiç bilmesem de, nasýl bir his olduðunu
Ben seni çok özledim Anne!
Ne garip deðilmi?
Bilmediðin duygularý özlemek
Sabahlarý martý sesiyle uyanmak
Artýk emeklemi-yorum Anne!
Minnacýk ellerimle, goca yürekli adam oldum
Çalýþtýðým her iþi, oyuncaðým gibi sevdim
Sarýldým, sarýldým sana kocaman
Beni Hissettin mi ? Anne!
Þakaðýmýn ta ortasýnda bir sýzý var
Kirpiklerin kalbimi incitiyor
Aðlama Anne! Aðlama..
Biliyorum sende beni özledin!
Limanlarýn ýsýrgan rengi söyledi
Hem iyiyim ben.
Bugün de martýlar yemek getirdi
Sokak ta üþümüyorum artýk
Anne! Biliyorum kucaðýnda büyütmek isterdin
Anne! Sen üzülme..
Belki; belki, kavuþurum sana geri
Biliyormusun? Anne!
Hep seni arýyorum..
Ne zaman yaðmur inse, bu þehre
Hepten islanýyorum ve kimsesizliðim belirtisiz kalýyor
Ben kýþý daha çok seviyorum
Kimse aðladýðýmý farketmiyor Anne!
Sýradan bir insaným gibi..
Kimse bana garip bakmýyor.
Anne! Beni düþünme olurmu?
Sokaklarýn lambalarýyla arkadaþ oldum
Hem kediler de beni çok sevdi
Köpekler de, koruyor beni geceleri
Yýldýzlar yorganým oluyor Anne!
Gök yüzüne sarýlýp uyuyorum.
Ve seni çok Özledim Anne!
Hiç tanýmasamda, bilmesemde, görmesemde.
Seni çok Özledim Anne!

Turgay PARLAKYILDIZ
Sosyal Medyada Paylaşın: