odam sessiz ve siyah ardýndan þimdi çýkmazýndayým sevdanýn kimsesiz çaresiz ve nedensiz içime dokunur bu karanlýk kim bilir sonu aydýnlýk
bu þehrin sokaklarý kadar boþ þimdi hayallerim göz yaþlarýmla silinir hatýralarým ve yalnýzlýðým vedalara mahkum yarýnlarým bugün karanlýðýnda umutlarým kim bilir sonu aydýnlýk günlerim
Sosyal Medyada Paylaşın:
tyfn Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.