"Kusursuz deðilim" lafým kendime
Beni benden iyi özüm tanýyor
Duruþum anlatýr neler bendime
En sessiz cümlemi sözüm tanýyor
Kimi gün þükürsüz bunca nimete
Sandýklar dolusu gelmez kýymete
Gördüðüm ne varsa geçti zimmete
Doymayan yanýmý gözüm tanýyor
Hiç kimse sezerek içimi bilmez
Yakýna eriþip yakamý silmez
Kýrýðým, döküðüm zaten eksilmez
Derdimi, telinde sazým tanýyor
Eskiyen seneler verdi demine
Yaþlandým diyorum var mý yemine
Tabaným hýrslanýr toprak zemine
Dermansýz halimi dizim tanýyor
Ne desem aksine çýkýyor tersi
Direnen tarafým biraz da asi
Sabrýmý zorluyor arada hepsi
Tasamý paylaþan kozum tanýyor
Bir kere þad olup gülsem içimde
Neleri saklarým bin bir acýmda
Ýncinen baðrýmda, aklar saçýmda
Hicraný derinde gizim tanýyor
Bilmedim kimlerdi dostun erbabý
Pazarlýk payýmda yoktu hesabý
Getir el basayým varsa, kitabý
Ar ve günahýmý yüzüm tanýyor.
Hayat ekseninde bilir yerini
Beþ vakit zamanda yoklar kibrini
Niyeti bu iþte...Böyle birini!
Geçtiði yollardan tozum tanýyor
Nezahat YILDIZ KAYA
-------
Dost kalem incisi
Demadem derine inerken sýzý
Her geçen saniye ömür hýrsýzý
Unuttum desem de o hayýrsýzý
Cahim yüreðimde közüm tanýyor......buruk veda