HESAP
Bir münevvim ses ile tarihe hesab sorsam
Minareler göklere, bende kýbleme dursam
Savruldukça savrulur rüzðar yelimden piþer
Sararmýþ tüm baþaklar vursan dalýmdan düþer
Hurûþan bir velvele bir vâveyla bir çýðlýk
Vehletin bir seyyahý beni korkutan daðlýk
Yýkýlýr hanûmanlar kalmaz gülden bir baðlýk
O þeyda-i bülbüle tahtýnda kurmuþ beylik
Gulizarýn gülleri solmuþ gülümden þaþtý
Ömür kovada bir su kýzýl gölümde taþtý
Yýldýrýmlar vurdukça zamaný kamçýlýyor
Bir yolcu bizim abbas âheste nam çalýyor
Gün gelir zaman gelir cellat ölümden korkar
Güneþe gülen gölgem bir sað bir sola sarkar
Bir aðaç gölgesinde sen misin hey hat yatan
Ben yokuþlar çýkarken sen düzlüklerden utan
Belirsiz bir yöndeyim kurt kuþ salýmdan tutar
Ýste o gün son gündür güneþ batýdan batar
Fezayý baðlamýþlar korkup dününden geçtim
Gözlerin bir rûvayda þöyle önünden geçtim
Haykýrdým avaz avaz aþýk ,dilimden býktý
Ateþ sanki nöbetçi yangýn külümden çýktý
Zifirden bir karanlýk iþte ahirim budur
Þafak söktüðü zaman bilki yarýným odur
Geride kalanlara benden nasiat þudur
Eskiden çýnar idim þimdi kuru bir bodur
Beni tellal yaptýlar þimdi halýmdan belli
Rüyada at koþturdum kýrýk nalýmdan belli
HARUN YILDIRIM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.