Uydurma Saraylar
benimle baþlayýp þu karþý binada biten
sesimin ortasýna düþen þehrin yalnýzlýðý
sevgimiz gece boyu kaldýrým taþý
seni ellerinden çekip buraya getirdim
bir filozofun içe damlayan ateþinden
büyülü apartmanlar kurmak ne kadar zor olsa da
istiyorsan daha ötesi için kristal dokulu
yüzünü duvara döndüðünde sana uyan
uydurma saraylar yapabilirim
hem küçük kurnaz kedinizle mutlu
hayal yumaðýný ýþýklardan saðarken
dudaklarýný büzüp aklýndan çýkarmadýðýn bir geceyi
sabah olana dek
karanlýðýn korkunç sayfalarýna döküp
güneþe deðene dek seyredebilirsin
fakat gün doðarken sarý ovalarýn ucunda
içindeki koþma isteðini artýran sarý telaþýn
rüzgar almýþ yelkenlerine sakýn kapýlma
aþk yorulduðun yerde eski bir dinazordur
rahat uyumam için düþünmemem gerek
ve senin yüceliðini kendi acýmdan devþiriyorum
bilmem yok edebilir mi insan kendi yüreðini
iki kiþilik atan kalbin çoðalan deðerini
gevþek ruhlar gitgide uzaklaþýyor rüyamýzdan
hiç bir yer ve son katýnda tutunamayanlarýn sýraya dizildiði
bir atlama istasyonu oluyor gök yüzü
tek derdin yok olmak olsun
inan ki acý çekmiyor sonsuzluða inanan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.