kabuslar içinde uyandým yataðýmdan
bulgur bulgur ter sarmýþ bedenimi
daralmýþ yüreðim
nefes nefese açtým gözlerimi
bilinç altý deðil gördüklerim
yaþadýðým gerçeðin ta kendisiydi
malum olan benliðime
buruk ve sessiz bir ayrýlýk olmuþtu
gidiþinin üçüncü gününde
benden bir þeyler gizlediðin belliydi zaten
o kadar kýrgýndým ki sana
son aradýðýnda teline cevap dahi vermedim
biliyorsun tek suçlusu ben deðildim olanlarýn
her geçen gün beni kendinden uzaklaþtýrýyordun
son yazdýðýn mesaj da nefes alamýyorum sensiz diyorsun
ya ben ne haldeyim biliyor musun
hastaneye yatýp ameliyat olacaðým demiþsin
ve ben üzülmeyeyim diye sýr gibi saklamýþsýn
hani biz birbirimize söz vermedik mi
iyi günde kötü günde beraber olmayacak mýydýk
nedir rahatsýzlýðýn yazmamýþsýn bilmiyorum
Allah acil þifalar versin diyorum
sadece aðlamýþsýn
yanýnda olmasam da dualarým hep seninle
bir suçlu gibi hissediyorum kendimi
sen de biliyorsun olanlardan haberim yoktu
bir caným var al o da senin olsun
ben sensiz zaten yaþayamam ki
baþým ellerimin arasýnda gözyaþlarým boþalýyor
ölmeden mezara girdim be aþkým
neydi benim suçum sevmekten baþka
bazen neler kaybettiðimizi çok geç anlýyoruz
aradýðýmýz tek þey mutluluktu aslýnda ...
Refik
30 .10 .2014
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.