Anahtar

Hiç dokunmadým sana.
Hiç duymadým sesini bile.
Yýldýzlar gibi uzaksýn, uzaðýmdasýn.
Ya da ben mi uzakta görüyorum seni ?

Hani rüzgar inceden eser de burnuna tuzlu bir koku gelir ya,
Ýþte o deniz kokusudur.

Senin gözlerinse köpüklüsünden kahverengi, bilmez misin.

Oturup saatlerce, günlerce anlatabilirim sana gözlerini.
Ama sadece sana, ve sadece deniz kýyýsýnda..
Bense denizden çok uzaktayým.
Senden uzaktayým.
Kilitli bir odaya hapsolmuþcasýna.

Bende bir tutku var suda yürümek gibi.
Nereye varacaðýmý bilmeden,
sonunu düþünmeden yürüyorum.


Yaðmur yaðdýktan sonraki kokuyu takip ediyorum sadece.
Sosyal Medyada Paylaşın: