Ben þimdi
Umut fakiri yüreðim
Düþ yorgunu ayaklarýmla volta atarken habire
-Henüz tam ölmemiþ ya da dirilmemiþken-
Hangi el uzanacak,
Yaðmuru eksik olmayan gözbebeklerime ilikli sancýlarýma!
Öðütülürken günlerim hayat deðirmeninde,
Þiirlerime üflerken bahar kesiði nefesimi
Biteviye arsýz hýçkýrýklar dökülecek halsiz dudaklarýmdan...
Özleme koþarken ahraz aðýtlarým
Biliyorum ki, sadece annem aðlayacak
Týpký benim gibi
Yaný baþýmda...
Asi sözlerim durulacak ara sýra,
Zoraki susturacaðým içime sýðmayan yüreðimi
Avuç içlerimin lügatsiz limanýndan…
Yolcu ederken vefasýz dostlarý
Katre katre can akacak kader çizgimin kýrýk güvertesinden...
Yastýksýz uykulara koyarken baþýmý
Çatlayacak tam orta yerinden
Yýldýzsýz rüyalarýmýn ölü sessizliði
Þimdi...
Nakaratsýz þarkýlara yazýlan hýrçýn beste gibi eksiðim
Ellerimde çýðlýklar büyütürken.
Belki bir gün ruhumun
Eskimeyen týnýsýný yakalarým,
Kim bilir?
Nagihan ERGÜL
Þiirime ses olan Mustafa aðabeyime gönül dolusu teþekkürler.Can aðabeyim iyi ki varsýn…