SEVDA DİYORLAR

Sevda diyorlar adýna.
Sayfalar dolusu kelime atfediyorlar.
Bazen tutkulu,
Bazen tükenmiþlik.
Kimi zaman heyecan,
Kimi zaman hezeyan diyorlar.
Kabul etmiyor hiç birini kalbim.

Sevda demeye güceniyor dilim.
Ruhum bedenime dar gelmiþken,
Seni içimde yaþamaya çalýþýyorken
Sevda demek aðýr geliyor.
Gözlerim kýrýlmýþken sensizliðe,
Ellerim kaybolmuþken boþlukta
Seni sevda ile noktalamak,
Seni sevdalarda yaþamak,
Seni sen yokken yaþamak aðýr geliyor.


Daha içmeden sarhoþ oluyorum
Ellerim fotoðraflarda seni ararken.
Daha görmeden kayboluyorum senli rüyalarda.
Aþk diyorlar kalbin deðiþen ritimlerine.
Oysa bütün hücrelerim küfrediyor sensizliðe.


Kalbimin ritimleri deðiþmiyor bitanem.
Nefessiz býrakýyor beni cezalandýrmak istercesine.
Ruhum ’sensiz kalmýþ bana’ isyan ediyor.
Seni kelimelere dökmek çöle yelken açmak gibiydi.
Anlatýlmazsýn ki sen.
Hangi sözü kýlýf diye üzerine giydireyim þimdi?
Seni nasýl anlatayým sen yokken?
Hangi masalý uydurmalýyým seni seven kalbime?
Þimdi hangi mührü basmalýyým seni arayan gözlerime?...


29.10.2014
Sosyal Medyada Paylaşın: