Sesler duyarsýn bazen bilmemen gerekir. Kahire’den mý ? Bosna’dan mý ? Bilemezsin... Bazen bir anne þefkati gösterir gözleri,kaybolmuþcasýna, Yorulursun... Tatlý bir yorgunluktur, Ve o an yok oluþundur. Bazen aþkým,caným,balým,peteðim demek istersin, Diyemezsin... Çünkü bir uktedir içindeki . Katrana dönüþmesine göz yummassýn. Ya o senindir ya sen onun ya da... En zoru da içinde kaynayan mahþeri ya onda söndür, Ya da istemediðine bir ömür.. Ondan aldýðýný vermeye çalýþýrsýn. Ama sadece çalýþýrsýn... Kalem de umutsuzdur artýk, Yaratýlmayan yoksun düþüncelerde.. Sosyal Medyada Paylaşın:
esengül başak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.