biliyorum işte sevgi seninle var oldu!

görmesem kara gözlerini, bilmiyorum gece ne?
bakmasa gözlerim gülen yüzüne, nazlý bakýþlarýna
hiç bilmeyeceðim güllerin mevsimi yok
ah güzelim, biliyorum, biliyorum iþte sevgi seninle var oldu

diyorlar ki rüzgar nereye eser durur,
bu dünya neden dönüp durur,
kayar yýldýzlar, kararsýz düþer durur
ah sevgili biliyorum, biliyorum iþte sevgi nelere kadir böyle

biliyorum bu þehre ne zaman yaðmur yaðar
gökkuþaðý bu þehrin hangi köþesinde açar, biliyorum
seni bildiðim gibi bilmeyecek kimseler seni
bilmeyecekler kara gözlü kara saçlý leyla misali aþklara gebe býraktýðýný

bir ömrün hesabýný iki melek tutar
sana dair her düþüm sað omzumda yazýlý
biliyorum solum neden hep avare, hep firarda, meçhul diyarda
ne mekan bildi, ne hesap kitap; biliyorum sevgili haddi hududu aþtým yine


sözü aþýk yazdý, bir gülün hatrý için bin gül soldurdu
biliyorum her kelime aklýnda, her aný an be an hýfz edilmiþ
belki bir düþ olur Ýstanbul da, kasým da, yine Ortaköy vapurunda
biliyorum düþler gerçeðe yol yordam, biliyorum sevgili...



Sosyal Medyada Paylaşın: