Son Kıyı

kayýyor damlalar camdan
her hareket sonrasý için bir umut
ellerinde öyle
bir birine deðdikçe sevgiyi hatýrlýyor olmalýsýn
ve kaybetmeyi
çiçekler süslerken topraðýný

nereye yakýn olursan ol
yine de bir adým ilerisi var
ki vazgeçmek diye bir þey yok
ulu düþ kollarýný açýnca
azalýyor teferruatýn acýsý

yalnýz doðduðun günden beri
birleþtirip cisimleri
sana oyuncaklar üreten akýl
sakýndýðý dalýn süper sesini
rüzgarýn arkasýna saklamayý biliyor
biraz yaðmur yaðacak olsa
hemen kaçmak geliyor içinden

vaktiyle öylesine bakýp gülerdin
sonra akþam
sonra sabah sonra gün
çabuk giyinirdin koþuþturan zamaný
yollarý ve kaldýrýmlarý çabuk
hayatýnýn süsü olsun diye uðraþan
tez huylu erinç
veya bir bulut onarýcýsý olmadan
inanýrdýn
seni avutan alaycý aynalara

heyecaný beklemek olan son kýyý
kavun içi bir hayalin sana doðru yürümesi deðil
sarýlýnca sarhoþluðun o uzun bahçesinde
solmayacak çiçeklerle duludur yüzün
gözlerini kapatýnca hatýrladýðýn
sevinçlerin ürpermesiyle okunan dua.












Sosyal Medyada Paylaşın: