Kar mý yaðmýþ saçlarýma anlamadým
Tomurcuk gül iken sevdamýz
Açmadan dalýndan kopardýn
Baharý yaþarken seninle
Yüreðinin hüzünlü girdaplarýnda boðdun beni
Keþke böyle olmasaydý sonumuz.
Gözlerine bakmaya doyamadým kilitlenip kaldým
Sevdaný yüreðimde saklayýp mühürledim
Ýyi günümde kötü günümde sen vardýn yanýmda
Gözlerimde ki mutluluðu gözlerinde bulmuþtum
Hep ýþýl ýþýl, bana ýþýk vermiþtin
Kendimi sende bulmuþ, hazanda baharý yaþamýþtým
Keþke böyle olmasaydý sonumuz.
Çekildim þimdi dört duvar arasýnda ki küf kokan köþeme
Gözlerimi bir noktaya dikip seni düþlüyorum
Hissediyorum yanýmdasýn.
Sigaramdan bir nefes çekiyorum içime ten kokun niyetine
Öyle derin çekmiþim ki hasretinle yanýyorum
Boðuyor öksürükler beni
Nefessiz kalýp öleceðimden korkarým
Keþke böyle olmasaydý sonumuz.
Küf kokulu odam yokluðunda bile hayalinle dolu
Özlemle hasretine sarýlýyorum
Bana hep “delisin sen” derdin ya
Gerçekten hafýzamý yitiriyorum kendimi tanýyamaz oldum
Yokluðunda, zemheri ayazýnda bile üþümediðim kadar üþüyorum
Seni ne çok büyük sevmiþim meðer
Keþke böyle olmasaydý sonumuz.
Farkýnda mýsýn bilmiyorum sana adým adým yaklaþtýkça
Uçurumlara düþüyorum
Kendi kalabalýðýmda kaybolup aðlamak istiyorum yalnýzlýðýmda
Seninle paylaþtýðým her aný düþünüyorum
Aðlayýp içimi dökmek rahatlamak istiyorum
Düþünüyorum… Sadece düþünüyorum!
Sebebi yok!
Çünkü seni hala çok seviyorum
Keþke böyle olmasaydý sonumuz
//Ellerin ellerimdeyken yakýþýyor mu baþka elleri tutmaya? Erdin mi þimdi muradýna? Isýndý mý tenin baþka bedenin sýcaklýðýnda? Oysa aþk ölmüþ, sevda salasýný verecek sevgi defnedecek. Keþke böyle olmasaydý sonumuz//
Mustafa KARAAHMETOÐLU
30.062014
Dünden bugüne ne deðiþmiþ ki? 27.10.2014/Ankara