GERİ VER BENİ BANA

GERÝ VER BENÝ BANA
Sana hýrsýz demeye dilim varmýyor,
Gözlerimi çaldýn, kalbimi elimden aldýn.
Ruhuma týrnak attýn, aklým baþýmda deðil.
Ben ben deðilim bundan sonra,
Bir bedende iki yabancý,
Kendimi tanýyamýyorum.
Seni tanýdýktan sonra.
Ne zaman görse gözlerim beni terk eder.
Ne zaman adýný ansa dudaðým,
Yürðim çarpar gider.
Sesin çýnlar beynimde, aþkýmý esir alýr.
Nasýl yaþayacak bu beden aðlamaklý bir tenle?
Fýrtýnanýn içinde kayboluyorum.
Kanadý kýrýk kuþlar gibi.
Ellerimi tutsaydýn düþmeden önce,
Bu kadar kýrýlmazdý yüreðim.
Her parçasý param parça cam kýrýklarýyla dolu..
Her nefes alýþýmda saplanýyor orta yere.
Caným yanmýyor, yürek alevlerde.
Ölüyorum galiba..
Ruhum kanýyor!
Ey yar, sende insaf vicdan yok mu?
Geri ver beni bana!
Usulet Güner

Sosyal Medyada Paylaşın: