beni sýkýntýlarda gördümüydü Hasan Abem hep derdi “dakma gafana bizim olan evelallah ben varýn seni kendi elleriminen baþgöz edecen” deye len bana kim gýz veri(r) bana kim geli(r) gönnüynen
gene bi ðün maabbetden dönüyoz gene kimbili(r) nerelerde neytdik, ne halt etdik de yakýn köyün birinden.. herkeþler iþinde gayýdýnda ehliyaliynen
“-“hu Depeli” de(ðil) mi” dedi “-hýý” dedim, “-yani ho da, dezen” “-hý hým” “-baya etiþgin gýzý” “-yoð abey” dedim Allah var ya, bi döyüslük düþünüdür belki deye “-ne etiþmesi abey yau” “-uzatma tamaaam” dedi
“-benim sana sözüm mar” “-ha Haçça dezeyin gýzý, ha Aþa dezeyin gýzý” o sürdü atýný onnara do(ð)ru biz Üseyin Abeynen dövam etdik, bireþden Amad Emmiynen onnar ordan ýralaþdýlar biz geri döndük, neyeyse “-yau Üseyin Abey neye” “-sen annamaan” dedi.. “-yau Üseyin Abey nereye” “-sen beni takip eett” dedi..
“-Aþa dezee Amad Emmigil nere ðetdi” “-Hasan Agan guzu alcaðmýþ daa sürüye getdiler” dedi dezem. “-anan neytdiyo ay Musduk” “-eyiler, elini öperler ay deze” dedim. Üseyin Abey; “-varýsa bi suyunuzu içelim Aþa deze” dedi, atýndan endi,
diz çöküp, ho yana döndü, sol eliynen takgasýný dutalak tasý gafasýna dikdi, “-sað ol bacým, Allah murazýný versin” “-afiyet osun Üseyin aga” dedi, eli göðsünde Aþa dezemin gýzý Teslime “-su gibi aziz ol bacým”
bi yandan da bana göz gýrpdý hayýn! “-ý ýhh, sað ol abey” dedim. “-iç o(ð)lum buz gibi, ha deyince ben sana suyu nerden bulcan” .. o gene þeytan þeytan bana göz gýrptý su tasýný bana uzadýrkana barabar, Telime’yi hop etti dee gucama ardividi atýmýn gýçýna bi þaplak vurdu, “daaahhh” … “sür baraðidi” tas suyunan barabar saçýldý ðetdi..
netçemi bilemedim yauu mezbur sürdük.. tabii ne gucamdan atabildim.. ne biþiy deyebildim ne de hu an da oldu, eðerinem ki aklýmda biþiycikler geldiyse namerd olayýn Allah beni toprana gabil etmesin..
nasibimiþ, bununan olduk getdik gayat meremetli, dýkgatli saygýlýdýr temiz, tertiplidir. geldi geþdi taha bi ðünden bi ðüne biþiyi ikiletdiðini lafýmýn üsdüne laf ettiðini garþý geldiðini yönü geri zokurdandýðýný onunan bununan çekiþdiðini eller gibi gov gýybet ettiðini dolay dolay gezdiðini çoluk çocu(ðu) erezil ettiðini pis dutduðunu döðdüðünü ilaf getirip-götürdüðünü görmedim, duymadým en zýt gettiðim ifrit olduðum þeylere gayat dýkgat eder deðilise, netçesini eyi bilir görür ne deyelim emrine þükür.
emme iþ de hepisi eyi hoþ daa arada bi “Elif” deye sayýklayomuþuyun ya hu yaþýma geldim, dedim ya evde huzur dünek galmayo valla
haa!.. O muu? bizim bu mukatdan sonura bobasý yaþýnda birine verividiler, öteyüze oldu getdi de; onmadý getdi iþin aslý onu da yakdým kendimi de el hasýlý.. Kel Sülemen merem Hacca Dezem küküm Anamýnan küsülülüydüler Anamýn ne obalý varýdýysa bayramlaþmadýlar bile Depeli Aþaynanda
þükür.
ne desen hinci bi faydasý mý var emme oluyoru.. oldu bunar.
ARKASI YARIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.