SÖZÜN RENGİ ÜŞÜYOR

Gözden uzak þehirde susup mahzun durursun,
Kaç bayram geldi geçti hatýr gönül sormazsýn!
Aldýðým her nefeste yar nabzýmda vurursun.
Düþlerinde görüpte hiç mi hayra yormazsýn!

Dilindeki baklayý çýkarýpta atmadýn.
Estirdiðin rüzgarý sol yanýnda tatmadýn.
Gelip geçen yýllarý hesabýna katmadýn.
Son hüzün tablosunda bir empati kurmazsýn.

Sinemin beþiðinde hayalin sallanýyor.
Hasretin aðacýnda ayrýlýk dallanýyor.
Þenlenmeyen i mgeler fincanda fallanýyor.
Açtýðýn bu yarayý þifa verip sarmazsýn.

Özlemin paslý hançer, yüreðimi deþiyor.
Takvimin yapraklarý anýlardan düþüyor.
Sancýlý sözcüklerde sözün rengi üþüyor.
Sen sevdanýn harcýný içtenlikle karmazsýn.

Palaspandýras geçen ömür belimi büker.
Kalpte cam kýrýklarý gözlerime pus çöker.
Bildiðin o beldede kirpiklerim yaþ döker.
Ecel kapýmý çalsa yetiþipte görmezsin.




Sosyal Medyada Paylaşın: