SEN YOKTUN BE GÜZELİM
Cehennnemde ateþ deðmez, tenime
Bu dünyada, Sen yaktýn ya güzelim.
Deme hangi kurþun açtý yaraný
Göz ucuyla, sen baktýn ya güzelim...
Neden hâla inanmazsýn, sözüme
Deli sanýp, bakma öyle yüzüme.
Yaðmur bulutlarý çöktü gözüme
Þimþek olup, sen çaktýn ya güzelim...
Leyla ile o mecnun´dan farkýmýz
Aðýtlardýr þimdi bizim þarkýmýz.
Bir gönüldü, evimizle barkýmýz
Temelinden, sen yýktýn ya güzelim...
Yýlan, çýyan doldurdular koynuma
Yaðlý urgan geçirdiler, boynuma.
Bu da benden olsun deyip, beynime
Kurþunlarý, sen sýktýn ya güzelim...
Azrailden önce geldin yanýma
Gelir gelmez hemen kýydýn canýma.
Anlamadým, nasýl girdin kanýma
Zehir oldun, sen aktýn ya güzelim...
Söyle ne gün bu sevdadan güldüm ben
Sanma seni defterimden, sildim ben.
Bu kabrime, omuzlarda geldim ben
Bakýndýmda, sen yoktun ya güzelim...
SEN YOKTUN BE GÜZELÝM.
SEN YOKTUN...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.