Sevdan yalancýymýþ yalanlara sýðýnmak için bahane arama
Kafana koymuþsun bir kere
Kal dememin bir anlamý var mý sence?
Beni yine yalnýzlýðýmla baþ baþa býrakýp gideceksin
Gitmesine gideceksin de…
Sonra ne olacak?
Dedim ya!
Sen gideceksin ben baharlarda yine üþüyeceðim
Kendimi sokaklara atýp
Koynumda sakladýðým bir þiþe öküz öldüren þarap ile
Parklarda ki banklarýn yalnýzlýðýna ortak olacaðým…
Her nereye baksam gelip geçen herkesi
Sana benzetirken
Aldýrýþ etmeyeceðim bana tuhaf tuhaf bakmalarýna.
Hep seni düþüneceðim, hasretin büyüdükçe büyüyecek
Özlemlerin acýsý iliklerime kadar iþleyecek
Aldýrýþ etmeyeceðim önümden geçen insanlarýn
Yalnýzlýðýmý þamar gibi yüzüme vurup gülümsemelerine
Baþka çýkar yolum yok ki özlemek tek çarem olacak
Hasretin yüreðimi yaksa da alýþtým içimde ki yangýnlara
Kendimi kaybedip boþa zaman geçirmeden
Yalnýzlýðýmý da yanýma alýp ölesiye özleyeceðim seni…
Ne kadar çok sevsem de içim kin ile doluyor yaptýklarýna
Kabul edemiyorum.
Gözlerim çarþaf gibi denizde takýlýp kalýyor
Bir anda senin sessizliðin aklýma geliyor
Martýlar yok olmuþ
Sessizliði bozmak için denize fýrlattýðým taþlardan acýmý çýkarýyorum
Bana çok uzaksýn þimdilerde
Elimdeki taþlarý mümkün olduðunca uzaklara atmaya çalýþýyorum
Ýþte deli gönül kendimi kandýrýyorum
Güya taþ attýkça sana yaklaþtýðýmý hayal ediyorum…
Yýllar yýlý cebimde biriktirdiðim kelimelerden kuracaðým
Bütün devrik cümleler bir anýmýzý hatýrlatacak
Sessizlik devam edecek takvim yapraklarýndan tek tek günleri çalmaya
Ömrümden bir gün daha giderken sensiz
Ve ben gülmeyi unutacaðým…
Hani çok sevdiðin “ablam” dediðin
Ortak arkadaþýmýz var ya ikimizi de çok seven
Arayýp hatýrýmý soracak
Yalandan kim ölmüþ ki ben öleyim!
“iyiyim” diyeceðim. Sadece iyiyim!
//Bunda böyle “yalanlar” dilime dolayacaðým bizim þarkýmýz olacak…//
Mustafa KARAAHMETOÐLU
11.10.2014