ikimizin de hayalleri aynýydý
bir martý kanadýnda yükseliyordu aþk þarkýmýz
dalgalar bile kýskanýyordu aþkýmýzý
öfkesini kayalarý döverek alýyordu
sakinleþiyordu birden bire deniz
haksýzlýktý yaptýðý hatasýný o da anlýyordu
süt liman oluyordu bir çarþaf gibi
ay tüm ihtiþamýyla yýldýzlara seranat yapýyordu
yakomozlar ateþ böceði gibi parlýyordu
bak yoksun þimdi hayallerim de öksüz kaldý
sensizlik ölüm deðil de nedir
acýna dayanacak gücüm yok artýk
ayrýlýðýn adýný koydum
ölüm olsun
nefesim kesildi kalmadý bak mecalim
dayanýlmaz sancýlara mahkum ettin beni
ne olurdu bir adým yakýn olsaydýn bana
belki de haklýydýn sen giderken
yol ayrýmýna gelmiþtik ikimiz de
bir toz bulutu deðildi gözlerimi yaþartan
içimde biriken isyan dalgalarýydý
ellerimde sýcaklýðýnýn silinmedi izleri
hatýrla seninle geçirdiðimiz son saatleri
dursun zaman kalsýn öylece
huzur kaplasýn bedenlerimizi
bak kaçýncý defadýr saati durduruyorum
deliksiz uykudan seni uyandýrýyorum
yaþananlar rüya olsaydý keþke diyerek
uyandýðýmýzda yine birlikte
el ele göz göze gönül gönüle
ne olurdu sanki
olabilseydik ayný bedende iki can
olmadý bir tanem
ayrýldý yollarýmýz
rüya deðil gerçekti yaþananlar ...
Refik
25 .10 .2014
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.