YALNIZ

...



Ne çok oldu
Nazlý baharlarda bir çiçeði öpmeyeli gözünden
Sýyýrmayalý gün ýþýðýný narince
Geceye yenik düþen camý çatlak penceremden ...



Oysa ki ,

Hürdüm, gökyüzüne kendini kundaklatan o yýldýz kadar
Bir buluta özenen ýslak gözlerim yorgun düþesiye ...




Ve haþarý
Hayatýn sýmsýký tuttuðu ellerinden kurtarýp kaçarken yarý körpe parmaklarýmý





Hasata geç kalmýþ bað gibi
Usandým üzümlerimden

Bir günlük mutluluða hasret içimdeki basiret



Dökülürken tutaný olsa gözyaþýmý
Hür kalabilirdim kahkaha atacak kadar ...



Ne söylesem kendime
Yalnýzlýk siner sinsice boðazýma

Ömür törpüsü bu yolda hýrsýndan çürüyor dizlerim ...


Her insan yalnýz biraz, soyununca üstündeki gerçeði
Her yalnýz biraz çýplak yýldýzsýz gece gibi ....







Gülþah Gayret





-
Sosyal Medyada Paylaşın: