Þimdi öyle bir zamandayým ki ben Ne sen bulabiliyorsun beni Ne ben aramaklýyým kendimi Boþ verdim. Gittim bir daha hiç dönmeden Acýklý þarkýlar dinlemeden Hüznü gebe býrakarak tüm yamalý ayrýlýklara Kanayarak ta içimden Hüzün vakti sus yar Heybemde yamalý yýrtýk bir entarim var Ne çok yalan söylemiþsiniz bana Hevesi kursaðýnda kalmýþ doðrularým var. Çekin ellerinizi kalbimden Bugün her bir günden yaralýyým ben Dokunmayýn is tutmuþ kalbiniz Susturun kibar örtüsü giymiþ kahpe sözlerinizi Acýlýyým ben Dönme vakti yok þimdiden Yaslý ümitlerim var benim Daðýnýk kahpe bir aþka borcum olsun zaman Susuyorum Gidiyorum Sana deðil Kendime ölüyorum ben
Sosyal Medyada Paylaşın:
hazinoyku Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.