Ben Emrah, sen bilemezsin,sensiz bir hicrandýr geçirdiðim her an insan coþar ýrmaklar gibi,seni sevdikçe gurbet yollara düþtüðü zaman hasreti kuþatan erguvan olur, sýlaya kavuþmak, duygularýn en güzeli insaný üþütür, köpüre köpüre.
Ben, Nurnberg’li Emrah sevdalar ki gelir beni bulur dalgalarýn denize, denizin dalgalara dönüþtüðü zaman aþklarýn en ateþlisini sana sakladým gel þimdi, Ege sahillerindeyim bir garip yolcuyum bu limanda yeþil ve mavi arasýndayým yorgun kalbim seni bekliyor dalgalar düþüyor üstüme bekleyiþlere ne ad verdiðimi nereden bileceksin.
Ben daima aþklar edinirim bir þehirden ötekine giderken iþte sessiz gecelerde kardelenler türemiþ hangi mevsimdeyim ben de unuttum üþüdüm bu mavi gözler kimin? düþündüm senden pek uzak deðilim gel, Özdere kokan yalnýzlýðýnla beni kurtar dedim ya ben Nurnberg’li Emrah, bir gurbet çocuðuyum yýllar çile gömleðim, hsaret özge sazým.
Yakamozlar kýnalý yýldýzlar erimine daðýlýyor sulara þimdi saçlarýnla ört köhne bedeni mi Zeki Müren’den özlediðim þarkýarýý söyle bana seni bekliyorum bu gizemli sahillerde. hadi gel, sen. Ege güzeli
Nuri Daðdelen Özdere-Ýzmir 1/9/2006
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.