Sen daðlarýn ardýndaki masal prensi
Ben bizim diyarlarýn mahsun prensesi
Gönül bahçeme ümit çiçekleri eken sevgili
Ellerin ellerimde,mutluluða evet dediðim kiþi
Sen deðil miydin ?
Ilgýt ýlgýt eserken, seher yeli bahçemizde
Aþk þarkýlarý söylerdin,gözlerin gözlerimde
Sevinçten çýldýrmýþtýn aþkýmýz meyvesini verdiðinde
Sana.,sana ömrünü adayan eþ
Ben deðil miydim ?
Ve.,yýllar sonra,hiç uðruna incitiyordun kalbimi
Susuyordum.,içimdeki fýrtýna dallarýmý kýrýyordu
Can evimden vurduðun gün,ayaz çaldý serçe bedenimi
Buz kesiði oldu kalbim kanamadý
Güvendiðim daðlara karlar yaðdýran vefasýz
Sen deðil miydin ?
Hiç böylesine sýkmamýþtý boðazýmý hüznün elleri
Gözümdeki son damla,dondu kaldý gözpýnarýmda
Bülbüller sustu.,gönül hanemden bir yýldýz kayýyordu
Gururum þahlandý,git dedi dönme geriye
Fýrlattým anýlarý yüzüne,izi kalsýn istemedim.
Elini elimden çeken sen deðil miydin
Aþka güvenini yitiren,ben deðil miydim
Sevda masalýndan,gönül kuþlarýný uçuran
Biz deðil miydik ?
Duygu Þen
Güzel yorumuyla þiire ses olan,can dostum Meltem Yýldýz’a sonsuz teþekkürler...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.