KÖYLÜ KIZI
Evlendirdiler ondokuzlu yaþta,
Aklým yoktu ki daha akýlsýz baþta,
Ýþim olmamýþtý hiç bir zaman aþkta,
Yurdumdan gurbete saldýlar beni.
Almanya’ya mutlaka gidecem dedim,
Karþý geldi kararýma tüm büyüklerim,
Gizlice gitmekti benimse niyetim,
Bir yol buldum, sonunda aldýlar beni.
Bir yaþýnda güzel yavrum kaldý orda,
Eþimi dostumu dahi býraktým zorda,
Ciðerlerim yansa da ateþle kor da,
Vicdansýz bir evlat sandýlar beni.
Çalýþýp didinmekten çok yoruldum,
Eþ,dost,evlat acýsýyla yoðruldum,
Yýkýlmadým ayaktayým doðruldum,
Belki bazýlarý kýskandýlar beni.
Yýllarýn acýsý içimde yumak yumak,
Hayat yolunda hiç olur mu durmak,
Saati bilemezsin elinde deðil kurmak,
Onlar zevkü sefada sandýlar beni.
Gönlümde bilinmez ateþ hep yanardý,
Bilinmez sevdanýn eksikliði vardý,
Ne tarafa dönsem kalbim hep sýkardý,
Bilmeyenler hep mutlu sandýlar beni.
Bir þimþektir çaktý yýllanmýþ yaþýmda,
Sel olup aktý sevda gözüm yaþýnda,
Tat bulur oldum ekmeðim de aþýmda,
Diyemem hiç kimseye kýnarlar beni.
Adil ÜREKSOY
24.10.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
üreksoy mobilya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.