Yýllar yýlý gördüðüm hayâlini al benden, Yakýp da kül ettiðin ateþinle kalayým. Ömrümün son deminde can giderken bu tenden, Neþe,mutluluk senin ben hüzünler dolayým.
Her gece anýyorken mâzideki yâdýyla, Yüreðimin içinde gizli kalmýþ adýyla. Asumana yükselen Yunusun feryâdýyla, Kirpiðinden at beni deryalara dalayým.
leylâ deðilmiydi ki Mecnunu çöle salan, Eyyubun sabrýndayken varmý vefâyý bulan. Sözümü dinlemeyip baþýna buyruk olan, Gönlüme kanat takýp sana karþý salayým.
Bekle beni deyip de neden gelmedin geri, Gökkuþaðýndan geçsem bulunurmu ki yeri. Arayýp duruyorum gördüðüm günden beri, Söyle ey nûr-u mahým seni nerde bulayým.
Ömrümü vakfeyledim kaybolan izlerine, Nasýl baðlandým bilmem güvenip sözlerine. Melûl mahzun býrakma al beni gözlerine, Hasbahçende gül olup son mevsimde solayým.
...........................Kardelen26
Sosyal Medyada Paylaşın:
kardelen26 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.