bo
Seni de Vurdu Zulüm Ey Gökyüzüm
bonheur
Seni de Vurdu Zulüm Ey Gökyüzüm
Ey beyaza kara diyen zalimler!
Nedir bu açlýk, bu gözü doymazlýk
Savaþlarla mý dolacak cepleriniz
Savaþlarla mý var olacak bedenleriniz...
Dar mý geliyor bu dünya size
Hiçbir yere sýðamaz oldunuz
Çok mu çalýþýyor alçalan ruhlarýnýz
Utanmýyor mu buz tutan kalpleriniz...
Nasýl bir acýmasýzlýktýr ki bu
Aklýnýzýn kýlýcý durmuyor kýnýnda
Ýnsafýnýz kurumuþ, kanýnýz donmuþ
Varlýðýnýz yokluðu ve hiçliði seçmiþ
Tarla biçer gibi insan biçiyorsunuz
Kana susamýþlýðýnýzla kasýp kavuruyorsunuz...
Ey acýmasýzlar, zulmün hasretliðini çekenler!
Ölümün kanatlarýna astýðýnýz o körpe bedenleri unutmayýn
Beyinlerinize kazýlsýn acýlarý
Asaletin ve masumiyetin temsilcisidir çocuklar
Bu dünya onlar için hep dönecektir
Ve bir gün gelecek silahlarýnýz size yönelecektir...
Petrol sizin, sular sizin, taþ-toprak sizin
Bu sonsuz gökyüzü sizin
Fýrlatýn alçak ruhlarýnýzý boþluða
Yere düþsün, parçalansýn zalimliðiniz
Yýldýrýmlar çarpsýn insan kesen ellerinize
Damarlarýnýzda dolaþan kanýnýz tükensin...
Bulutlardan akan zehir sizin
Alýn kana kana için
Mavisini kapkara yaptýnýz göðün
Karanlýðýnda boðulun...
Hâlâ silah taþýyorsa elleriniz
Ve hâlâ sürüyorsa zalimlikleriniz
Ölmek size daha çok yakýþacaktýr
Hadi durmayýn, öldürün kendinizi
Yerin-göðün bütün silahlarý sizin
Tarihinizi topraða gömün
Tükenin bir daha doðmamak üzere...
Rukiye Çelik/23 Ekim 2014
ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.