Sonbaharda güzelmiþ aþk, Kasým da baþkaymýþ, öyle dediler. Sorgulamadým. Mevsimleri, aylarý, günleri,sorgulamadan yaþadým. Güzel olan neydi? Sonbaharýn aþký mý? Hüzünlü yapraklarý mý ? Neydi aþkýn güzelliði? Sözler mi gözler mi ? Duygularmýydý aþka anlam katan, bakýþlarda ki derinlik mi bilinmez.. Ardý ardýna heyecan yaþayan küçük kalp akýl sýr erdiremez.. Akvaryumdan çýkýp okyanusa düþen bir balýk gibi kaybeder kendini, kapýlýr derinliklere görünmez... Ne zaman vurur aþkýn kýyýsýna? Duyulmaz mý sesim sessizliðin yankýsýn da.. Ne zaman gelirsin üþüyen avuçlarýma? Uzak deðilsin bana kalbim çok yakýnýnda.. Bir gün çalarsa ansýzýn kapýnda, Nefesim ol savur beni rüzgara, Ben bulurum seni kýz kulesinin karþýsýnda ki bankta...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rabiaaa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.