GÜLÜŞÜN

Bir kelebek yine kozasýndan çýkar
Bir çocuk yine þarký söyler
Mevsim sonbaharý fýsýldar
Sen gül,
Gülüþün,güneþim.

Denizin mavisi gibi gül,
Soldurma gözlerimde açtýrdýðýn çiçekleri
Ne var bilinmez gülüþünde
Ama yine de, sen gül
Gülüþün,eþim

Kalbimdeki kelebekler gülüþün uðruna can verir
Bir yaprak savrulur umutlarýmýza
Bir kuþ kanatlanýr, göçe doðru
ama yine de sen gül
Gülüþün,evim.


Varlýðýma,can katan varlýðýna
En rasyonel duygularla
Þiir yazýyorum gönlümce
ama yine de sen gül
Gülüþün, geleceðim.
Sosyal Medyada Paylaşın: