DÜŞLERİME YALNIZLIĞIN ROMANINI YAZIYORUM

DÜÞLERÝME YALNIZLIÐIN ROMANINI YAZIYORUM
Bu akþam yalnýzlýðýmla baþbaþayým
Çoktan yere düþmüþ bakýþlarým
Tükenmez isyanlarýn doruðundayým
Sanki bayramýný yaþýyorum,yýkýlmýþlýðýmýn
Yüreðim sessiz,acýlarým derin
Efkarlarým azmýþ,dolu dizgin
Radyomda sancýlý bir þarký
Hüzünlere varýyor her nakaratý
Sesini biraz daha açýyorum
Bu akþam yalnýzlýðýn türkülerini dinliyorum
Dünleri getiriyorum aklýma
Mazimi taþýyorum melonkolik bakýþlarýma
Anýlarým yaðmur bulutlarýna koþuyor
Ýçimdeki yaralarým kendini deþiyor
Yanaklarýmdaki ýslaklýklarý siliyorum
Kadehimi dertlerimle dolduruyorum
Tükeniþimin þerefine diyorum
Bir çýrpýda,soluksuz içiyorum
Bazý þeyler yazmak istiyorum
Nedense duygularýma söz geçiremiyorum
Ýlham perim kayýplara karýþýyor
Kalemim,kalemim bana küsüyor
Mýsralarým susuyor,þiirlerim aðlýyor
Ve bu akþam iþte yine
Uykusuz gecelerime sarýlýyorum
Düþlerime yalnýzlýðýmýn romanýný yazýyorum.
Abdurrahman Güngör.

Sosyal Medyada Paylaşın: