Kurtlara kalýnca tüm ülfetimiz;
Baþa üþüþmeyen çakal kalmadý!
Sürüye sedadýr her külfetimiz;
Çobana çalacak kaval kalmadý!
Fakir fukaranýn büktü belini;
Çýkartmaz olanlar cepten elini.
Düþse de takkesi gizler kelini;
Arsýza soracak sual kalmadý!
Belli oldu þimdi asýl gayesi,
Haksýzý kayýrýr yüce sayesi!
Tilkiye verildi aslan payesi,
Bize anlatacak masal kalmadý!
Haramla mekruhla yiyen yemini;
Din iman diyerek sürer demini.
Ayaðý havada eder yemini;
Boynuna alacak vebal kalmadý!
Bal þerbet içerken aðýlý tastan;
Kimin umurunda ölürse hastan?
Lafa bakýlýrsa güllük gülistan;
Daha okunacak maval kalmadý!
Borçlar yüklense de yeni doðana,
Þimdi raðbet yalan ile dolana!
Halký çevirdiler soyup soðana;
Haram dolduracak çuval kalmadý!
Türbana sarýldý yüksek öðretim,
Mevla’ya emanet dul ile yetim.
Gaflet uykusunda “Aziz Milletim!”
Sanki görülecek zeval kalmadý!
Erki teslim ettik kötü emele,
Çaðdaþlýk adýna gittik evvele.
Rezil rüsva olduk yedi düvele;
Önderlik edecek kemal kalmadý!
Feyzi’yim kaygýmýz iþin sonundan;
Öðüt alýndýkça para fonundan!
Yoksulluk çýkardý insan donundan;
Yüzyüze bakacak cemal kalmadý!
Feyzullah SEÇKÝN
7 Þubat 08 / Ank. (S. 06.35)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.