hüzzam vakti

Vakit hüzzam vaktidir þimdi.
Dededen kalma antika bir radyo konsulumun üzerinde
Ayrýlýðýn melodisini mýrýldanýyor.
Sonunu birtürlü getiremediðim ilham parçalarý.
Ve birsürü karalanmýþ kaðýt yýðýnlarý.
Ne garip ki hepsi de seninle baþlýyor.
Ve ne hikmetse,
Seninle baþlayan ne varsa bitiremiyorum.
Korkuyorum sen de bitersin bende diye.
Beni terkeden huzur gibi,
Sen de gideceksin diye.
Vakit hüzzam vaktidir þimdi.
Gözlerimden süzülen her damlada
Yüreðime hapis olan umutlarýmýn feryadý.
Beynimde ise,
Baþka hayallere yasaklý kelepçelenmiþ duygular.
Tüm benliðime vurmuþum prangalarý.
Senden öteye atacak ne bir adýmým
Ne de bir kalbim var.
Derme çatma sevdalara þahit oldu bu yürek.
Ama hiçbirisi senin gibi olmadý.
Gecekondu misali.
Ne temelleri vardý,
Ne de düzgün bir mimarisi.
Yok oldular enküçük sarsýntýda.
Artýk ne izleri kaldý bu yürekte,
Ne de bir emaresi.
Odamdaki tek ses o antika radyoda.
Beynimde duvarlarý titreten yalnýzlýðýmýn figaný.
Ellerimde ilhamýmýn þahidi kara kalem.
Ispatlayan sayfalar masamýn üzerinde darmadaðýn.
Herbirinde ayrý bir dize.
Herbirinde farklý bir isyan.
Ne öl diyor ne de dayan.
Arzularým hemfikir mýsralarýmla.
Ne yazar yüzlercesine döksem içimi.
Ne deðiþir giden gelmedikten sonra.
Vakit hüzzam vaktidir þimdi.
Usulca yol alýr bu derbeder.
Çeker elini kalemden ve kaðýttan.
Kalkarken gýcýrdayan taburesini,
Ayný sesle yerine iter.
Ha bu arada unutmadan.
Toplasan onca þiiri,
Hepsi eþittir BÝR SEN eder...
____________Murat BULUT
Sosyal Medyada Paylaşın: