Mutluluk dediðin nedir ki; Susadýðýnda buz gibi bardak suyu içmek, içten bir merhaba, dostunun omzuna dokunmasý kuþ hafifliðinde, kaldýramadýðýn bir yüke el atmasý, hiç tanýmadýðýn birinin. . Ýnsan olmak dediðin nedirki; ’Kendine yapýlmasýný istediðin ne varsa, yapabilmek baþkasýna’ Baþýný koyduðunda yastýða, uykuya dalmak... . Cehennem dediðin nedirki; burdan götürdüklerin, Cennet’te sensin,Cehennem’de. . Ölüm dediðin nedirki; uyanmak ölümsüzlüðe, bir daha uyumamak üzere. . Mutluluk ne, ya mutsuzluk? Aç kalmak,doymak,ya acýkmak... Her þey imtihansa eðer; sorusu cevap,cevabý soru, en nihayetinde, ne önemi varki üfleyecekse Ýsrafil’in Sur’u... . Yunus Ça./ Sosyal Medyada Paylaşın:
maverayailkyolcu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.