Sensizliðin esaretinde gecelerim.. Güneþini kaybetmiþ bir þehir gibiyim.. Yokluðun kýþ gibi soðuk, çirkin mi çirkin, Dondursa da bedenimi bu çýlgýn mevsim, Ben yalnýz seni sevmeliyim..
Yýldýzsýz saçlarýna kurulmuþ mabedim... Besmeleyle baþlar saçlarýnda her demim.. Kýrkýný doldurmayan o kahve gözlerin, Mahþere kadar olacaksa emanetim, Ben yalnýz seni sevmeliyim.. Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Kara_51 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.