birdenbire olur her þey apansýz üzerime gelir taze yel gibi ’’anýlar’’ sürüklenir yüreðime unutulan ne varsa beynimin arka kapýsýndan bir zabit’in çizmelerinden çýkan rap rap sesleri gibi doluþur sinerim bir köþeye
alay eder gibi gülümser ’’anýlar’’ parmaklarýnda zafer iþareti dudaðýnýn uçuklayan kenarýyla sýrýtýr elinde siyah bir kamçý geçmiþin çizmelerine vura vura girer
gürültüye uyanýrým korkuyla..
sol yaným apansýz alev alýr elim göðsümün üstüne kapaklanýr sanki söndürebilecekmiþim gibi yanar.. elim yanar.. ben yanarým.
gözlerimden geçen þerit filmin son sahnesinde durur beyaz büyük bir yatak içinde candan da öte ’’yâr’’.
yavaþça üzerine abanýrým dudaklarým hemen dudaklarýnýn kýyýsýnda sanki çýkacak caný yutacaðým.
film birden kopar her zamanki gibi ben tek baþýna kalakalýrým gözlerimde piþmanlýðýn derin uykusu tutamadýðým cana aðlarým
birdenbire olur her þey ve birdenbire de geldiði gibi gider.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.